Rozdział 2

-Weź jeszcze tą bluzkę - powiedziała mama

Siedziałyśmy we dwie w moim pokoju pakując większość moich rzeczy do pudeł. Spora część mojego dobytku, była już spakowana, zostały już tylko ubrania. Wreszcie nastał dzień mojej wyprowadzki z domu. Chciałam to zrobić póki nie będzie ojca, więc w godzinach południowych.

-Moja mała córeczka jest już taka dorosła - mruknęła mama wycierając zwilgotniałe oczy. - Wyprowadza się do tego okrutnego świata.

-Bez przesadyzmu - mruknęłam - Przecież nie jadę na drugi koniec kraju. Będę nawet niezbyt daleko od domu.

-No niby tak, ale nie będziesz przychodzić codziennie na obiad po szkole, nie będę mogła co wieczór słuchać z tobą tego Biembiera.

-Biebera mamo... Biebera - mruknęłam całkowicie zatapiając się już w swoim świecie.

Justin pisał do mnie całkiem często. Niekiedy był wręcz uciążliwy, ale i tak byłam dłużniczką losu. Umówiliśmy się na jutro do kina i kompletnie nie umiałam tego powiedzieć mamie. Już słyszę tą gadaninę, że rezygnuje ze zwykłego życia i znienawidzi mnie połowa dziewcząt świata. Może i miałaby rację, ale nie umiałabym powstrzymać chęci spotkań z Justinem.

-Będzie mi brakować twojej obsesji.

-Ja nie mam obsesji - powiedziałam zapinając walizkę - Gotowe!

                                                                                    ***

-Dzięki za pomoc mamuś, baj - powiedziałam machając mojej rodzicielce na pożegnanie 

-Wreszcie! - krzyknęła Bella - Będziemy mieszkać razem, imprezy, chłopaki...

-I dobrze skończona szkoła - pokończyła Jade - Nie wiem jak wy, ale ja chce coś w życiu osiągnąć i zamierzam się porządnie przykładać do studiów.

-Na początek skończ szkołę - powiedziała Perrie ze śmiechem 

-Ja tam zgadzam się z Jade - mruknęłam cicho zabierając się za robienie kawy - Szkoła jest dla mnie teraz priorytetem. Trzeba zdobyć zawód i pracę, a jako, że dużo kasy pójdzie mi na mieszkanie to chcę dostać stypendium.

-Z Waszymi mózgami stypendium jest możliwe, ale my już nie mamy tyle szczęścia - jęknęła Bells,a Perrie pokiwała głową - Ale co ma być to będzie, a nasza Sela ma jutro randkę z Bieberem i trzeba jej wybrać ciuchy.

-Nie potrzebuje waszej pomocy - jęknęłam, ale nikt mnie już nie słuchał, bo wszystkie pobiegły do mojej sypialni.

                                                                           ***

-Hejka Rose - mruknęłam otwierając drzwi - Zapraszam.

-Ja tylko na chwilę - powiedziała, zdejmując swoje granatowe Conversy - Bells napisała, że dziś wieczorem macie parapetówkę, a ty idziesz na randkę - uniosła brwi z wyrzutem - I trzeba pomóc dziewczynom w przygotowaniach. 

-To nie jest randka! -wrzasnęłam 

-Tak tak, a teraz idź pod prysznic bo się chłopak wystraszy - mruknęła Bella wpychając mnie do łazienki

Chamstwo się szerzy ot co! Spojrzałam w lustro i westchnęłam. Mimo iż maiłam się spotkać z Justinem najchętniej zostałabym w domu. Kompletnie się nie wyspałam jako, że nie przyzwyczaiłam się jeszcze do mojej nowej sypialni. Zdjęłam z siebie ubrania i weszłam pod prysznic. Ciepły strumień wody rozluźnił moje ciało i szybko zaczęłam nacierać się żelem pod prysznic o zapachu zielonej herbaty. Kiedy wyszłam z pod prysznica do przyjazdu Justina została ledwo godzina więc jak najszybciej wbiłam się zwykłą czarną bokserkę i krótką plisowaną spódniczkę w kratkę. Włosy zostawiłam rozpuszczone i zrobiłam sobie lekki makijaż. Kiedy w końcu mój wygląd był w miarę zadowalający wyszłam z łazienki i zeszłam na dół do salonu,a tam brud, smród i ubóstwo. Widząc moje spojrzenie Jade zaczęła mi wszystko wyjaśniać: 

-Wiem, że to źle wygląda, ale my to wszystko posprzątamy, obiecuję. 

Śmiejąc się zaczęłam zakładać swoje stare i lekko znoszone botki w stylu glanów. Równo o 16 Juju zadzwonił do drzwi, otworzyłam mu z uśmiechem na ustach. 

-Ślicznie wyglądasz - zaczął Justin - Możemy - powiedział podchodząc do samochodu i otwierając mi drzwi od strony pasażera.

Siadłam z wdzięcznością i od razu poczułam jego perfumy. Boże jakie one były śliczne.

-Jak tam przeprowadzka? 

-Całkiem całkiem, jest ciężko, ale dziewczyny i tak już dziś robią imprezę 

-Czuję się urażony.

-Niby czemu?

-Nie zostałem zaproszony 

Zaśmiałam się cicho. Był taki słodki.

-Jak chcesz to możesz przyjść, adres znasz.

-Uważaj bo naprawdę przyjdę.

-Przychodź... Zapraszam 

Resztę drogi przebyliśmy w ciszy. Justin co jakiś czas się uśmiechał. Jaki on ma śliczny uśmiech. Pod kinem jako dżentelmen otworzył mi drzwi. Wysiadłam z wdzięcznością po czym ruszyliśmy w stronę drzwi kina. Widziałam, że wiele osób nam się dziwnie przygląda, a niektórzy robią zdjęcia. Powinnam się była przygotować na to psychicznie.Film nie był zbyt ciekawy, widziałam, że i Justin się nudzi. Co jakiś czas na mnie zerkał i uśmiechał się kiedy przyłapał mnie na tym samym. Jakoś nie mogłam się skupić kiedy pomyślałam, że obok siedzi JB. Po filmie pojechaliśmy do jakiejś restauracji i tam zaczęłam się czuć swobodniej. Nie mogłam nie zauważyć, że kelnerka wręcz rozbiera mojego towarzysza wzrokiem, ale nie mogłam mieć jej tego za złe. W końcu był to najseksowniejszy mężczyzna świata. Po jakimś czasie już zaczęliśmy się zachowywać bez skrępowania i non stop się śmialiśmy.

-Ale naprawdę? - spytałam krztusząc się ze śmiechu.

-A czy ja bym cię okłamał? - udawał oburzenie - Moja ekipa jest jeszcze bardziej zwariowana niż ja.

-Trudno mi to sobie wyobrazić. - jęknęłam kiedy mój telefon zaczął dzwonić (na dzwonek miałam ustawione Never Say Never Justina), a Bieber zaczął się śmiać.

-Słucham.

-Gdzie ty do jasnej ciasnej jesteś?! - usłyszałam wściekły głos Perrie.

-Na kolacji - uśmiechnęłam się do Juju - A gdzie niby miałabym być?

-A wiesz która jest godzina?

-Nie.

-Do twojej wiadomości za jakąś godzinę zaczyna się domówka, którą organizujemy, a Ciebie dalej nie ma.

-Zaraz będę - westchnęłam rozłączając się - Bardzo Cię przepraszam, ale muszę już lecieć.

-Odwiozę Cię. - powiedział wstając, jednocześnie rzucając jakiś banknot na stolik.

                                                                ***

-Świetnie się bawię, a ty? - powiedziała Bella z sarkazmem.

Obie zaśmiałyśmy się, dobrze wiedziała, że nie lubię takich głośnych imprez. 

-Sela ktoś do Ciebie - krzyknęła Jade z przed pokoju. Wyszłam z kuchni po to by wpaść prosto na Justina.

-Ostrzegałem, że przyjdę.

-A ja mówiłam, że zapraszam.

                                                       ***

Dziękuję wszystkim za komentarze :) naprawdę miło jest wejść na bloga i zobaczyć, że ktoś to czyta. Rozdział taki sobie, ale jednak postanowiłam go dodać. Trzymajcie się ciepło. 

Jeśli czytasz proszę o komentarz :)